عكسم را به روزنامه‌ها بدهيد
ببينند با من چه كرده‌است
معلوم شود قاتلم تلفن بوده
قضيه چندان عجيب نبوده
تلفن هار شده ناگاه
چند روز
هي زنگ نزده و يك‌دفعه
سيمش را پيچيده دور گردن من

او را بكشيد
بياندازيد زندان
يا توي خيابان
بگذاريد در باران بپوسد
مثل من كه در عكس روزنامه متلاشي مي‌شود

در انزواي خاطره
با پوست حس مي‌شود
غبار غليظي
از انزواي خاطره
بر پوست

کاج زمستانی

ديدي به آينه مي‌زني
به موي رنگ شده دستي مي‌كشي
و سرمای صورتت خوابم را می‌پراند

از در که بیایی همیشه همین اتفاق است که مرا روشن می‌کند

تجربه فرود

برای انسان نه مثل پرنده است

بالی بوده یکوقت

پروازی وُ اوجی وُ ناگاه

ناگهان

فرود بیگاه